Χόρτο - Μηλίνα
Στο Νότιο Πήλιο, τα παραθυρόφυλλα των σπιτιών βάφονται μπλε. Έτσι δηλώνουν οι κάτοικοι τη στενή σχέση τους με τη θάλασσα. Στο Χόρτο και τη Μηλίνα άλλωστε, πολλά νοικοκυριά είναι καπετανόσπιτα και η περιοχή έχει μακραίωνη παράδοση στη ναυπηγική και τους καραβοκύρηδες.
Στην αρχαιότητα υπήρχε εδώ η «αμφιλίμενος» Ολιζών, μια πόλη με δυο λιμάνια, ένα στον Παγασητικό, εκεί που σήμερα είναι η Μηλίνα (όρμος Βαλτούδι), και ένα στο Αιγαίο (Χοντρή Άμμος). Η Ολιζών ήταν η πατρίδα του Φιλοκτήτη, για τον οποίο ο Σοφοκλής έγραψε μια από τις ωραιότερες τραγωδίες του.
Τα χρόνια της Ενετοκρατίας, το λιμάνι του νοτίου Πηλίου ήταν προορισμός για εμπορικά πλοία. Το καταπράσινο τοπίο, οι απαλές κορυφογραμμές του βουνού και τα φιλόξενα νερά πρέπει να εντυπωσίασαν τους Ενετούς καθώς αποκαλούσαν την περιοχή "hortus" που στα λατινικά σημαίνει κήπος αλλά και επίγειος παράδεισος. Η ονομασία αυτή διατηρήθηκε μέχρι τις μέρες μας. Σήμερα, το χωριουδάκι Χόρτο, όπως και ο παράδεισος, σημαίνει κάτι διαφορετικό για τον καθένα: γαλήνια θάλασσα, πανέμορφα ηλιοβασιλέματα, καλλιτεχικές βραδιές στο Κοινοφελές Ίδρυμα Αγγελίνης – Χατζηνίκου, θαλάσσια σπορ.
Εδώ και χρόνια, το Χόρτο είναι αγαπημένος προορισμός διακοπών για τους Βρετανούς. Είναι η δική τους γωνιά στο βουνό που τη μοιράζονται ισότιμα με τον πασίγνωστο πια Μπόρις Τζόνσον που επισκέπτεται το νότιο Πήλιο σε σταθερή βάση εδώ και χρόνια. Το Leda Village Resort που καταλαμβάνει μια έκταση 30 στρεμμάτων κυριαρχεί στο μικροσκοπικό χωριό, αλλά η πηλιορείτικη αρχιτεκτονική του εναρμονίζεται με το περιβάλλον χωρίς να προκαλεί.
Η Μηλίνα παραμένει και σήμερα ένα χωριό ναυτικό. Στον όρμο Βαλτούδι, βάρκες, ψαροκάικα και ιστιοπλοϊκά σκορπίζονται στο θαλασσινό τοπίο. Τα καλοκαίρια πολλά σκάφη φεύγουν από το Βαλτούδι για τουριστικές περιηγήσεις στη Σκιάθο, τη βόρεια Εύβοια και το ανατολικό Πήλιο. Τους χειμώνες όμως, η Μηλίνα μετατρέπεται και πάλι σε ήσυχο ψαροχώρι.
Στο νότιο Πήλιο, το τοπίο είναι γαλήνιο και συνάμα πολύπλοκο. Το νησάκι Αλατάς εμφανίζεται στα μάτια του ταξιδιώτη άλλοτε σαν χερσόνησος κι άλλοτε σαν νησί, ενώ ο ισθμός του νησιού μπερδεύει το τοπίο ακόμη περισσότερο. Μοναδικό κτίριο σήμερα πάνω στο νησί είναι το βυζαντινό μοναστήρι των Αγίων Σαράντα.
Για τον Αλατά γίνονται πολλές συζητήσεις τα τελευταία χρόνια σχετικά με την επικείμενη μεγάλη τουριστική επένδυση και για το αν θα δοθεί τελικά η άδεια για την κατασκευή και λειτουργία ξενοδοχειακής εγκατάστασης με 950 κλίνες. Αν η επένδυση προχωρήσει, το νότιο Πήλιο θα αναδειχθεί σίγουρα σε κορυφαίο τουριστικό προορισμό στη χώρα με πολλά οικονομικά ωφέλη για τους κατοίκους. Το τοπίο όμως θα αλλάξει για πάντα. Ίσως γι’αυτό οι κάτοικοι αντιδρούν. Πραγματικά, από τα τρια-τέσσερα κατάλευκα σπιτάκια του 18ου αιώνα που έχουν χτιστεί σχεδόν πάνω στη θάλασσα, στην διπλανή παραλία της Τζάστενης, μέχρι τα σύγχρονα κτίρια που θα στεγάσουν 950 κλίνες στον Αλατά, το άλμα που επιχειρείται είναι σχεδόν ασύλληπτο. Χωρίς άλλο, θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε.