Προμύρι

Σε αντίθεση με τα περισσότερα χωριά της χώρας των οποίων το ξενόγλωσσο όνομά τους εξελληνίστηκε μετά τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, το Προμύρι διατήρησε το παλιό του τοπωνύμιο που το περιγράφει άλλωστε τόσο όμορφα σαν ένα ειρηνικό, γαλήνιο χωριό. Δεν θα ταίριαζε τίποτα καλύτερα σε ένα χωριό που είναι πραγματικά ένα ησυχαστήριο ανάμεσα σε κοιλάδες με πηλιορείτικες ελιές.  

Το Προμύρι ξεχωρίζει για την ομοιομορφία και την ιδιαιτερότητα της αρχιτεκτονικής του. Αν και είναι ένα αγροτικό χωριό, η αρχιτεκτονική του έχει πολλά αστικά στοιχεία. Όλα σχεδόν τα σπίτια του χωριού ανήκουν στον τύπο του μεγάλου αγροτόσπιτου με δύο ή τρεις ορόφους. Εκτός από την τρίκλιτη βασιλική στην άκρη του χωριού και δυο-τρια ακόμη μεγάλα σπίτια, όλα τα οικοδομήματα στο Προμύρι έχουν κεραμοσκεπή. Όπου προϋπήρχαν οι πηλιορείτικες σχιστολιθικές πλάκες, φαίνεται ότι καλύφθηκαν στην πορεία με κεραμίδια. Ίσως γιατί τα κεραμίδια ταιριάζουν με το ύφος της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής που κυριαρχεί στο χωριό. Σε αντίθεση με άλλα πηλιορείτικα χωριά, εδώ δεν υπάρχουν χαγιάτια και σαχνισιά, τσατμάς και πολύχρωμοι φεγγίτες, αλλά συμμετρία και λιτές γραμμές. Οι σειρές παραθύρων -πότε τρια και πότε πέντε παράθυρα- και το μικρό μπαλκονάκι στον πάνω όροφο προσδίδουν έναν αστικό αέρα στο χωριό. Οι κάτοικοι αγαπούν το χρώμα και βάφουν τους εξωτερικούς τοίχους σε διάφορες αποχρώσεις. Και γιατί όχι άλλωστε; Το χρώμα ταιριάζει στις απλές επιφάνειες και τις λιτές γραμμές της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Έτσι το Προμύρι είναι σίγουρα το πιο πολύχρωμο χωριό του Πηλίου.

Οι δίδυμες αντικριστές πλατείες και οι δίδυμες σκεπαστές κρήνες κάνουν το χωριό να ξεχωρίζει ακόμη πιο πολύ, δημιουργώντας μια ευχάριστη πολυπλοκότητα στο τοπίο. Τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια θυμίζουν νησί παρά ορεινό χωριό. Σε διάφορα σημεία του χωριού σχηματίζονται μικρές αυτοσχέδιες πλατείες, όπου συγκεντρώνονται παρέες για κουβεντούλα και καφέ. Το Προμύρι είναι ένα χωριό με σπάνιες αντιθέσεις. Ζωντανό χειμώνα και καλοκαίρι, είναι επίσης ένα χωριό απόλυτα ανθρώπινο που το απολαμβάνουν πρώτα από όλους οι ίδιοι οι κάτοικοί του.